اکتبر 2012 4

فصل4 قيام هاي اعتراضي و خط سرخ سرنگوني

روايات دو گانه

 حرکات اعتراضي بسته به علائق سياسي و زاويۀ نگرش به مسائل، متفاوت به نظر رسيده و به رنگ عينکي در مي آيند که هر ناظري به چشم دارد. (بیشتر…)

شيوه اي تاريخ ساز

1) خاطرۀ سرنگوني

بحث از شيوه هاي رايج سياسي بود و اين سؤال مطرح شد که چرا نهادها و سازمان هاي سياسي ما هيچ ارزيابي و تحققيقي در مورد چگونگي و عملکردهاي اين همه شيوه ها مختلفي که به قيمت جان ها و جانبازي ها تمام شده، انجام نداده و در اين رابطه، هيچ سنگي روي سنگي ننهاده اند. (بیشتر…)

جانبازي هاي قهرمانانه اما براي کي و چي؟

يک. در مرداد ماه 1388 شمسي با ديدن فيلم قيام مردمي که با وجود فتواي اعدام “خامنه اي نايب امام زمان”، در خيابان هاي تهران شعار “مرگ بر ديکتاتوري” و “مرگ بر جمهوري اسلامي” سر مي دادند، اين سطور را يادداشت کردم: (بیشتر…)

براي تغيير دادن يک واقعه نخست بايد آن واقعه را شناخت.

 سخن آغازین

چرا نرفتند؟

سي و اندي سال از تسلط رژيم ديکتاتوري جمهوري اسلامي بر کشورمان مي گذرد. از همان روز اول استقرار رژيم، مردم از همديگر سؤال مي کردند: “اين ها کي مي روند؟”. اينان اما نرفتند.

بعداً گفتند “جنگ ايران و عراق که تمام شود، “اينان خواهند رفت”. جنگ تمام شد، آن هم با خفت و خواري و به تلخي “جام زهر” براي خميني، ولي اينان نرفتند. (بیشتر…)