2019-04-18 1

نکته یک: اعتراض  سازماندهی شده

حالا دیگر زمان اعتراض است. اما نه اعتراضی که نهایتاً به “فرمانبری” ختم میشود. نه اعتراض خود جوش و فی البداهۀ داخل تاکسی و اتوبوس که جز به کار همدردی و تخلیه نمیخورد. نه اعتراضی که هیچ هدفی ندارد، برنامه ریزی نشده، و مانند فحش و بد وبیراه، یا شکایت و نفرین، از فردی به فردی صادر، و بدون هیچ نتیجۀ اجتماعی، به صورت خاطرۀ روزانه محو شده و به فراموشی سپرده میشود. این اعتراض فقط به درد “تخلیۀ انرژی نارضایتی” برای تداوم “فرمانبری دینی-سیاسی” از نظام حاکم می خورد، “مثل نوشتن شعار روی دیوارهای توالت شاید!”. (بیشتر…)