نکته پانزده) راه چاره چیست؟
ملتی هستیم که نهاد دیکتاتوری در خانه و خانواده، در میان خویشاوندان، و حتی در بین نهادهای سیاسی نیروهای اپوزیسیون مان لانه کرده، و بازگشت به هویت دینی و مذهبی مان به خاک سیاه مان نشانده است. ملتی هستیم که برای نجات خود از این فروپاشی ملی، نه نهادهای سیاسی آلترناتیو داریم، نه خود را سازماندهی کرده ایم و (نه حتی «به اتوپیا و آرمانهای مشترکی برای آینده» دست یافته ایم). ملتی هستیم که میخواهیم از این رژیم و نظام نجات بیابیم، ولی نمیدانیم برای بعدش «چه میخواهیم!»
یک چنین ملتی البته که راهی ندارد جز آنکه چشم امید به دیگران بدوزد و هر روزه روز، خود را به ضریح کهنه مردۀ این یا آن “امام زمان” ذهنی و عینی دخیل ببندد و ساده لوحانه به معجزۀ ناممکن نجات یافتن اش به دست دیگران، دل خوش بکند. اما در عین حال میدانیم که:
- بدون رفع و ردّ دیکتاتوری لانه کرده در نهادهای خودی، نمیتوان سرکوب و دیکتاتوری در غیر خودی و رژیم حاکم را از بین برد.
- بدون رد ادعاهای نادرست این و هر دین و شریعت، نه میتوان از عهدۀ تسلط استحمار اسلامی برآمد و نه خود را از جباریت این رژیم بنیادگرا و مظالم کاست ملایانش رهانید.
- بدون جدال دائمی با هر شکل از بهره کشی و نابرابری در بین خودی ها، نه میتوان جلو نابرابری و بخور و ببر غیرخودی های رژیم حاکم را گرفت و نه این نظام بندگی اسلامی و بی حقوقی امت واره اش را به زباله دانی تاریخ ریخت.
- بدون دوری از تکیه بر سلطۀ خارجی، نمیتوان بر این رژیم وظیفه خوار استعمار نو فائق آمد.
این است که راه رهائی از فروپاشی حاضر لزوماً از «گزینشهای آرمانی» زیر میگذرد:
- مبارزۀ همه جانبه برای استقرار «دموکراسی» و قراردادهای جهانی اش.
- رها کردن خود از بندهای وابستگی به هرگونه دیکتاتوری، دینسالاری و استحمار دینی.
- مبارزه برای گذر به یک نظام اجتماعی و سیاسی لائیک.
- پیوستن به آرمان سوسیالیسم برای رفع نابرابریهای طبقاتی، جنسی، قومی و غیره.
- پیوستن به آرمان لیبرالیسم برای تضمین حقوق بشر و آزادی های فردی،
- دوری مطلق از هرگونه وابستگی خارجی و،
- مبارزه برای توسعۀ علم و دانش برای رسیدن به کاروان پرشتاب «مدنیّت عصر حاضر».
باید بدانیم که بدون تبدیل این آرمانها به معیار ارزشی مان، باز هم هر تحول ممکنی، و هر بردن و آمدن احتمالی این یا آن، جز به خسران و پشیمانی نخواهد انجامید. بدین معنی:
»» راه چارۀ ما ملت ایران هم، قبل از هر کاری، متعهد شدن به آرمانهائی است که سایر ملتها را از کجراهه ها به راه رهائی هدایت کرده اند««
