2020 28
نکته 17- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته هفده -*بند چهار*- رژیم شاه قادر به سرکوب تمام عیار انرژی اعتراضی “طبقات متوسط شهرنشین” کشور نبود، ولی اینان قادر اند.
شاه قادر نبود نارضایتی عمومی ناشی از نابرابری توزیع در آمد نفت و همچنین اختلاف شدید و رو به رشد طبقاتی در ایران را از راه سرکوب یا بازی های توخالی با تاریخ 2500 سالۀ شاهنشاهی به کنترل در آورد. افزایش نسل تحصیلکرده و رشد طبقۀ متوسط شهرنشین، به موازات افزایش بهای نفت، سطح انتظارات عمومی از رفاه و دموکراسی را بالا میبرد و عدم پاسخ به این انتظارات رو به رشد، بر رشد نارضایتی عمومی دامن میزد. در این شرائط، تقلیل انرژی اصلاحات، شیوع پارتی بازی، ثروت اندوزی و ارتشاء، و بالاخره گذر بی نتیجه به تک حزبی، تضاد بین دربار و مردم شهرنشین را عمیق تر ساختند. اینهمه «طبقۀ متوسط شهرنشین» را که خود عمدتا از اصلاحات “انقلاب سفید” برخاسته بود، به عرصۀ مبارزات سیاسی- مذهبی کشانید.
سازمانهای چریکی تشکیل شدند و شلیک به فرماندهان آمریکائی زنگها را در این “جزیرۀ آرام آمریکا” به صدا در آورد و استراتژی سازان جهانی را به فکر تغییر رژیم انداخت.
**رژیم جمهوری اسلامی اما، در کنار سازمانهای سرکوبگر رسمی اش، یک تودۀ خبرچین و سرکوبگر اسلامی (اعم از بسیجی، نهادهای مساجد، حسینیه ها، بازماندگان جنگ وجلسات زنانه) سازمان داده و به جای تاریخ تمدن ایران باستان، بر تاریخ قبیله ای اسلام و بهشت و جهنم اش مراجعه میدهد. رژیم با این ترفندهای استحماری، سازماندهی وسیع توده ای و شیوه های سرکوبگری اسلامی اش، قادر شده تا سکوت و سکون را بر این “جزیرۀ آرام” چیره سازد تا:
۱)* هم برای بهره کشی هر چه بیشتر کشورهای ابرقدرت بازار جهانی، هزاران چراغ سبز روشن سازد و هستی و دارائی مردم ایران را صرف ایجاد آشوب در منطقه بکند و،
** هم با ترفندهای عوام فریبانه اش، خود را به عنوان دشمن تاراجگران امپریالیست قلمداد کند، تا هم دزد را بپرورد و هم دزد زده های عامی را به هواداری خود بکشاند.
۲)* هم هستی و دارائی کشور را صرف برنامه های تسلیحاتی نواستعماری بکند و با توزیع بس نابرابر درآمدهای نفتی، بیش از پیش بر فقر و فاقۀ عمومی و نابرابری طبقاتی بیفزاید و،
** هم توده های ناراضی را با استفاده از افیون دینی به فقر خود راضی سازد و حرکات اعتراضی شان را با شیوه های اسلام قرون وسطائی، سرکوب کرده و از ریشه بخشکاند.
۳)* هم کشور را به بازار مکارۀ پارتی بازی، تجاوز و ارتشاء مکّاران اسلامی تبدیل سازد و،
** هم توده های تحت بهره کشی را برای نجات از ظلم و ستم خودیهایش! به ظهور “امام زمان گم شده” حواله دهد و با زیارت چاهها و قبرها مشغول سازد.
*«این شعبده بازیهای دوگانه»* که از زاویۀ دید اربابان جهانخوار و شرکتهای جهان ملیتی شان، «مهارتهای بی بدیل رژیم جمهوری اسلامی وظیفه خوار استعمارنو» به حساب می آیند:
یک-هم تأکید میکنند که تعویض استراتژی ها و رژیمها به هدفهای استعماری شان نائل شده و،
دو- هم توضیح میدهند که چرا «بقاء اسلام بنیادگرا و دوام رژیمهای اسلامی» در ایران و خاورمیانه، لازمۀ پیشرفت استراتژی جدید نواستعماری تراستهای نفتی- تسلیحاتی آمریکا اند.
- ادامه (کنترل اعتراضات در حاشیه ماندگان در بند پنج) در نکته ۱۸>>>> …
برای خواندن کتاب جامعه شناسی …… روی لینک زیر کلیک کنید:
نکته 16- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته شانزده) *بند سه*- تهدید از طریق “تسلیحات فوق مدرن نظامی”، لازمۀ انتقال سرمایه های هنگفت برای خرید تسلیحات در این دورۀ “نواستعماری” است
به طور معمول، تحمیل فروش جنگ افزار به کشورهای حاشیه ای از ابزار عمدۀ انتقال ثروت و دستاوردهای ملی این کشورها به کشورهای تولید کنندۀ تسلیحات است. امروزه اما، با انباشت سرمایۀ نقدی کلان در دست کشورهای نفتخیز، فروش تسلیحات نظامی “سنتی” برای انتقال انبوه این سرمایه ها کفایت نمیکند! این است که در “استراتژی نواستعماری جاری”، فروش «تسلیحات فوق مدرن»، جای اسلحه های صادراتی پیشین را گرفته و با «قیمتهای نجومی» به کشورهای نفتخیز تحمیل! میشود. (بیشتر…)
نکته 15- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته پانزده) *بند دو*- سؤال: چرا نیاز کارتلهای فراملیتی فروشندۀ اسلحه به ایجاد تهدید “در کشورهای نفتخیز خاورمیانه” به تغییر استراتژی ها و رژیمها منجر شد؟
*پاسخ: زیرا که مدتی بود آثار پیری در نظام کمونیستی شوروی ظاهر شده بود. این نظام که در گذشته شیوخ پولدار کشورهای نفتخیز را با صدور انقلاب سرخ اش تهدید میکرد، حالا با گزینش “راه رشد غیر سرمایه داری” دیگر کسی را نمی ترسانید. در این شرایط، شیوخ نفتی کشورهای عربی، دیگر دلیلی برای آویختن به دامان فروشندگان آمریکائی اسلحه نمی دیدند و حتی قراردادهای تسلیحاتی تحمیلی را همچون جریمه ستانی اربابان بزرگ تلقی میکردند. (بیشتر…)
نکته 14- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته چهارده) *بند یک*- سؤال: چرا “عدم مصرف” تجهیزات نظامی انبار شده در ایران به علتی از علل اساسی تعویض استراتژی ها و رژیم ها در ایران تبدیل شد؟
*پاسخ: توجه داریم که تولید هر کالائی منوط به مصرف آن است. اگر کالای تولید شده و به فروش رفته مصرف نشود، تولیدکنندۀ آن کالا جز ورشکستگی آینده ای ندارد. میدانیم که رژیم شاه «با وفاداری تمام»، سالانه درصد معینی از درآمد نفتی کشور را صرف خرید اسلحه از آمریکا میکرد، ولی چون *از عهدۀ جنگ افروزی بر نمی آمد*، راهی جز تلمبار کردن خریدهای سالانه اسلحه در زرادخانه های کشور نداشت. بدیهی است که این عمل، آیندۀ خرید و واردات اسلحه به ایران را به طور جدی تهدید میکرد. (بیشتر…)
نکته 13- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته سیزده) کارهائی که شاه نتوانست و رفت، ولی اینها توانستند و مانده اند!
بررسی تنگناهای اساسی استراتژی اول علیه منافع آمریکا در ایران، نشان میدهد که:
1)* شاه به خاطر ناتوانی در رفع این تنگناهای استراتژیکی، تخت خود را از دست داد و،
2)* خمینی و رژیمش که از عهدۀ رفع این تنگناهای بر می آمدند بر تخت نشستند.
**««این تنگناهای استراتژیکی در بخشهای سیاسی- اقتصادی عبارت بودند از:»»** (بیشتر…)
نکته 12- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته دوازده) *سؤال: “چرا باید آمریکا، شاه خودی را ببره و ملای غیرخودی رو بیاره؟
پاسخ: – زیرا که حتماً بر اساس برآوردهای امپریالیستی، “خمینی غیرخودی” و رژیمش قادر به انجام خدماتی برای آمریکا بودند که رژیم “شاه خودی” از انجامش عاجز بود.
* سؤال: این خدمات کدامند؟
پاسخ: – در نکته های ۱۸– ۱۳ آتی توضیح داده خواهند شد.
*سؤال: – چرا امریکائی که به خاطر منافع اش به سرنگونی یک چنین “رژیم خدمتگزارش” رضایت داده، امروزه با وجود اینهمه “تضاد و دشمنی”!، یک کلمه هم از سرنگونی این «رژیم دشمن» حرفی نمیزنه؟ (بیشتر…)
نکته 11- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته یازده: تعویض دوستان دیرینه با دشمنان نوظهور!
سؤال: چرا باید آمریکا یک دوست حرف شنو، مجری انقلاب سفید استراتژی اولش، نوعاً مدرن و حافظ منافعش در منطقه را برداره و به جاش آخوندی بنیادگرا، دشمن انقلاب سفیدش و یک نمایندۀ بدویّت قرون وسطائی را بیاره؟
پاسخ: زیرا که اجراء و تحمیل استراتژی جدید نواستعماری، رهبرانی با خواستگاههای بنیادگرائی اسلامی و تعصبات قبیله ای لازم داشته و دارد! (بیشتر…)
نکته 10- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته ده: سؤال: بالاخره “اینا کی میرن؟”
*پاسخ: از همان روزهای اول، کسانی برای دادن فرصت سازماندهی و استقرار به رژیم جمهوری اسلامی، سؤال “اینا کی میرن” را پیش کشیدند و «ما مردم فاقد تجربۀ سیاسی ایران» هم که از اینهمه اتفاقات سریع، دچار بهت و حیرت بودیم، آنرا با شعف و شادی به ورد زبان مان تبدیل کردیم. تبدیل کردیم، بدون آنکه از خود بپرسیم “اینا”: (بیشتر…)
نکته 9- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن وچرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته نه) سؤال: یعنی این مشت ما نبود که ساختار بتون آرمۀ نظام شاه را خرد کرد؟
*پاسخ: البته ما مردم شهرها ناراضی و خواستار تغییراتی عمده در سیستم حاکم بودیم، و از آنرو هم با استفاده از هر فرصت ممکن دست به اعتراض و اعتصاب میزدیم که زدیم، ولی ما به سبب فقدان تجربۀ سیاسی هرگز از خود نپرسیدیم که:
-* آیا این فرصتهای اعتراضات را ما ایجاد کرده ایم، یا به ما داده اند؟ (بیشتر…)
نکته 8- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن و چرا؟ برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته هشت: سؤال: پس نقش “انقلاب” و جانبازیهای ما مردم ایران چه میشود؟
**پاسخ: در ایران آنزمان انقلابی به مفهوم کلاسیک اش وجود نداشت! میدانیم که در سالهای قبل از آن، اجرای”استراتژی اول آمریکا” به نتایج ناخواسته ای منجر شده بود. منجمله سیستم جاری توسعه از راه توسعه سرمایه داری در ایران با بن بستهای اساسی رو به رو شده بود و افزایش درآمدهای نفتی و رشد نسبی رفاه در شهرها، به سبب ایجاد تعارضات سیاسی و افزایش فاصلۀ طبقاتی، به رشد نارضایتی عمومی دامن زده بود. (بیشتر…)
