مقالات 181
نکته 3- سؤال: کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن و چرا؟، برداشت از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته سه: وقایع ۲: آمریکا برنامۀ براندازی شاه را به اجرا میگذارد
اعتراضاتی که در سال ۵۶ شمسی علیه دیکتاتوری شاه آغاز شده بود، با گذشت زمان صراحت بیشتری یافتند و از خواست براند
ازی شاه تا حمایت از رهبری خمینی پیش رفتند.
سؤال: چرا باید بیداری مخالفان رژیم و نظام پهلوی، از رهبران جبهۀ ملی، روشنفکران و دانشجویان تا ملایان و بازاریان، از خواب سکوت و سکون را به حساب آمریکا گذاشت؟ (بیشتر…)
نکته دو- کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن و چرا؟، به نقل از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته دو: وقایع ۱– آمریکا مقدمات “براندازی رژیم شاه” را فراهم می کند.
سال ۱۳۵۶شمسی: فشارهای دولت آمریکا به بروز شرائط جدیدی که “فضای باز سیاسی” نام گرفته منجر شد. این فشارها و شرایط حاصله اش،
۱– هم نیروهای مخالف شاه را از خواب سکوت و سانسور سالهای گذشته بیدار کرد تا به طور فعال علیه دیکتاتوری شاه بلند شوند و،
۲– هم ساواک شکنجه گر را مجبور کرد تا به طور نسبی هم که شده، از سرکوب فعالیتهای سیاسی ضد شاه و سلطنت دست بکشد. این پروسۀ مهم و تعیین کننده، گام به گام تا پشت کردن این سازمان تحت کنترل آمریکا به شاه و سلطنت ادامه یافت. (بیشتر…)
نکته یک- کیا شاهو بردن، خمینی رو آوردن و اینارو نگه میدارن و چرا؟، به نقل از کتابهای “جامعه شناسی نجات ایران” و “استراتژی استعمار نو”
نکته یک)- کیا شاهو بردن و خمینی رو آوردن؟
یک)* میگن: “این ما مردم ایران بودیم که شاه رو فراری دادیم“. اما!
** اما! چرا مائی که تونستیم شاه را فراری بدیم، نمیتونیم اینها را هم فراری بدیم؟
** تازه، کدام دیکتاتور جهان سومی به صرف تظاهرات اعتراضی مردم فرار را بر قرار ترجیح داده که شاه هم دومیش باشه؟
دو)* میگن: “آمریکا شاه رو برداشت، خمینی را آورد و حالا هم اونه که اینارو نگه میداره“. اما! برای اثبات این ادعا باید بتوان توضیح داد که:
-** چرا باید آمریکا یک دوست حرف شنو، نوعاً مدرن و حافظ منافعش در ایران و منطقه را برداره و به جاش یک اسلامیست بنیادگرا، نمایندۀ بدویّت قرون وسطائی و ضدّ اصلاحات “انقلاب سفیدش” را بیاره؟ (بیشتر…)
« کدام یک را بهتر میشناسیم؟» ویروس کرونا یا رژیم جمهوری اسلامی را؟
« کدام یک را بهتر می شناسیم؟» 
ویروس کرونا یا رژیم جمهوری اسلامی را؟
*سؤال: آیا میدونیم که ویروس کرونا از کجا پیدا شده؟
-* چگونه سرایت میکنه و برای دوری از آن چه باید کرد؟
پاسخ: بله میدونیم.
-* یعنی تا حدّ و حدودی میدونیم و در همین حدّ و حدود هم خود را در برابر آن محافظت میکنیم.
سؤال: آیا میدونیم که ویروس رژیم جمهوری اسلامی از کجا پیدا شده؟ (بیشتر…)
افشاگری ویروس کرونا!
شیوع بیقاعدۀ ویروس کرونا یکبار دیگر نشان داد که:
** رژیم جمهوری اسلامی دل به جان انسانها نمی سوزاند. به آسانی دروغ میگوید. به سادگی دست به سانسور و خفقان میزند. درکی از راستی و درستی ندارد، وقعی به اخلاق و وجدان بشری نمیگذارد و اساساً سنگدل و بیرحم است.
** این رژیم، مردم را بنده و امت بی حق و حقوق خود فرض میکند، حق حیات انسانها را به هیچ می شمارد و تنها هدفش حفظ قدرت، خوردن و بردن و ادامۀ وظیفه خواری اش به هر بهائی است. و برای این منظور، راهی جز استحمار دینی و استفاده از بیرحمانه ترین شیوه های سرکوب و خفقان نمی شناسد. (بیشتر…)
نکته 9 پایانی- به نقل از مقالۀ « جرقۀ تکراری- پروندۀ خیزش اعتراضی ضد رژیم- “پایان سخن ببین که ما را چه رسید!”»
نکته نه پایانی- روز، روز تدارک مبارزه و رهائی است
«البته که به عهده گرفتن این وظائف بر جا مانده، به این آسانیها نیست. “با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمیشود”. کسی که میخواهد در نقطه مقابل «دیکتاتوری اسلامی»، بایستد، باید! بتواند در مقابل آن آلترناتیو «دموکراتیک و لائیک» به وجود بیاورد،
- باید قبلا بداند فرق بین “دیکتاتوری و دموکراسی” چیست،
- باید خود را نه در حرف، بلکه در عمل هم، دموکرات و ضد دیکتاتوری بار آورد،
- باید خود را از اسلام سیاسی نواستعماری برهاند و به سیاست لائیک بپیوندد،
- باید در همۀ زمینه ها در مقابل این نظام «اسلامی نواستعماری»، آلترناتیو متقابلی از استقلال و رهائی به وجود آورد.
نکته 8- به نقل از مقالۀ « جرقۀ تکراری- پروندۀ خیزش اعتراضی ضد رژیم- “پایان سخن ببین که ما را چه رسید!”»
نکته هشت- چه باید کرد؟
اولاً ما مردم ایران، دیکتاتوری را با تمام دهشت و وحشتش تجربه کرده و می شناسیم، اما دموکراسی را فقط به اسم می شناسیم. نه روابط دموکراسی در خانه و خانواده یا مدرسه و جامعه را تجربه کرده ایم و نه میدانیم این روابط چگونه برقرار میشوند. این است که:
- بسیاری در «حرف» خواهان دموکراسی هستیم، ولی در عمل جز به شکلی از اشکال دیکتاتوری عمل نمی کنیم!
دوما دیدیم که ما هم باید مثل ملتها و کشورهای آزاد شده در احزاب فراگیر و بنا شده بر دموکراسی، گرد هم آئیم و حول وجوه مشترک رسیده مان به توافق و متحد شویم. باید بتوانیم در همۀ زمینه ها، آلترناتیوهای متقابل رژیم دیکتاتوری را به وجود آورده و رشد بدهیم. (بیشتر…)
نکته 7- به نقل از مقالۀ « جرقۀ تکراری- پروندۀ خیزش اعتراضی ضد رژیم- “پایان سخن ببین که ما را چه رسید!”»
نکته هفت- از حرف و ادعا تا عمل راه درازی است!
البته که خواست تعویض متقابل همۀ اجزاء رژیم و ایدئولوژی اسلامی- نو استعماری اش صرفاً «با حرف» بیان نمیشود. شخصیتها و نهادهای اپوزیسیون باید «در عمل» نشان بدهند که از حالا از نظر “کیش شخصیت“، “رهبری مادام العمر” و “تعهد به دموکراسی” با امامان و رهبران این رژیم دیکتاتوری به کلی متفاوت اند، راه و روش متفاوتی دارند و از ارزشهای جاری اینان پیروی نمیکنند.
میدانیم که «احزاب باز، علنی و متعهد به قواعد دموکراسی»، اساسنامه دارند، مخالف و منتقد دارند و روشن وعلنی اند. از این رو برای اثبات این دوگانگی ها مشکلی ندارند. اما رهبرانی که فاقد یک چنین احزابی اند، از نظر نیات واقعی شان زیر سؤال اند. این سؤالات به خصوص متوجه شاه و رئیس جمهوری است که در عین داشتن امکانات لازم از تشکیل چنین احزابی و بسیج مردم علیه رژیم سفاک اسلامی خودداری میکنند! (بیشتر…)
نکته 6- به نقل از مقالۀ « جرقۀ تکراری- پروندۀ خیزش اعتراضی ضد رژیم- “پایان سخن ببین که ما را چه رسید!”»
نکته شش- آلترناتیو متقابل تاریکی، روشنی است 
بدیهی است که “نظام جمهوری اسلامی” از اجزاء فراوانی تشکیل شده و از این رو، مبارزه با تمامیّت این نظام رژیم باید همۀ اجزاء آنرا را هدف قرار دهد. قرار ندهد، همانگونه که در جریان مرگ خمینی، شکست مفتصح جنگ 8 ساله و تسویه حساب جناح های “سگ زرد برادر شغال!” دیدیم، این نظام با نابودی یکی دو تا از اجزایش زخم هم بردارد، از بین نمیرود.
این است که صرف سقوط و مرگ خامنه ای، پیروزی یا شکست در جنگها، یا بدتر و بدتر شدن فقر و نداری مردم، باعث نابودی این نظام نخواهد شد. از این رو، آنانی که خواهان نابودی تمامیت این نظام اند، باید برای نجات این کشور و ملت از این فروپاشی در مقابل همۀ اجزاء این نظام، «آلترناتیوهای متقابل» به وجود بیاورند.
میدانیم که: (بیشتر…)
نکته 5- به نقل از مقالۀ « جرقۀ تکراری- پروندۀ خیزش اعتراضی ضد رژیم- “پایان سخن ببین که ما را چه رسید!”»
نکته پنج- کدامها خواهان نابودی «تمامیت» نظام جمهوری اسلامی اند و کدامها نیستند!
امروزه کاری که از دست رهبران اپوزیسیون ما ساخته است دادن اعلامیه و محکوم کردن آدمکشی رژیم سفاک است. این کار البته هیچ بدی ندارد، اما مسأله این است که اینان در خارج از این «دلسوزی های عملاً بدون نتیجه!» روشن نمی کنند که:
– برای جلوگیری از این کشتارها چه کرده اند یا،
– برای ممانعت از آدمکشی های آتی چه راه چاره ای اندیشیده اند؟
*اینان البته میدانند که صرف محکوم کردن دیکتاتوری رژیم به معنی طرفداری از دموکراسی نیست. اینان حتما به یاد دارند که خمینی به صرف محکوم کردن دیکتاتوری شاه بر سر کار آمد، ولی بعدش صد برابر بدترش را مرتکب شد. در این صورت، (بیشتر…)
