مدنیّت بشر امروزی، 1
(از امام زمان تا امام زمان)، برداشت از کتاب “خیزش و فروپاشی اتوپیای انقلاب 57″ نکته 5
نکته پنج) “کی بود، کی بود، من نبودم”
باور فرهنگی به <اتوپیای نجات به دست امام زمان>، به بروز این روانشناسی اجتماعی منجر شده که انگار از ما جز انتظار کشيدن و تسليم حوادث شدن کاری ساخته نیست. این است که مدتهاست که ما مردم ایران،
1./ نه جز گوش دادن به رسانه های خارجی کاری میکنیم و از عهدۀ کاری بر می آئیم و،
2./ نه، چون خود را برای تعیین اعمال مان کاره ای نمیدانیم، به <خوب یا بد> بودن کارها و <مسئوليت وجدانی> اعمال مان وقع چندانی می گذاریم. (بیشتر…)
